تولد بیست و سه سالگی ...

الف

اینجا طبقه پنجم ، روی پشت بام  ... باد تیره شب به جان موهای بلندش افتاده ...کنارسوسوی چراغ های شهر شبیه زیر دوش حمام  درهیچستانی مبهم سیر می کند ... 

 در و دیوار اتاق ازعکس ، پوستر و شاسی دچار حالت تهوع شده ، بالا آوردن موجب لذت حیات می شود . پنجره روی باغ بزرگی باز ... آرزوی این پسر لمس خنکای نسیم صبح وبازگشت پرنده گم شده او...   

بیرون ... در شهر میان حجمی انبوه از همسان خود ، آن مرد و آن زن می خندد ...اما برای این مرد و زن کسی غصه دار نیست ؟

این جا دست نوشته های مالیخولیایی پسرک پخش و پلاست .. در دریای حروف چینی های سیاه غرق شد تا شاید هیچستانی نو از دل افکارش جان تازه پیدا کند .

میم

یک آمیزش ، حاصل بستن نطفه روح پیدا کرد . بیست و سه سال در دفترچه خاطرات جنس مذکر داستان ورق خورد و حال فصلی نو به انباشت این توده سربی گره می خورد .

آن کتاب کوچک ، آن همه نوشته ، شعر، موسیقی فیلم و تئاتر... در حسرت این ماند که چرا دفترصد برگ خاطرات ده سالگی هیچ وقت صد برگ   نداشت ؟!

هیچ وقت بچه سر به راهی نبود، افسارش را رها کنی ، با دیوانه بازی جار و جنجال به پا می کندهمه ، هر چیزی را زیر ذره بین می برد ... فلان فلان شده از تکرار آزادی عقیده و بیان دست بردارنیست.

یا

بعد از خدای خوبم از پدر و مادر تکرار نشدنی ، تنها برادرم ، یار و معشوقه اش ... و کوچولویی که عاشقش هستم .

 در آستانه تولد بیست و سه سالگی جا دارد از چند تن از دوستان عزیزم که دراین سال ها همواره نسبت به من لطف داشتند یاد کنم . البته تعداد آن ها بسیار زیاد بوده و ضمن سپاس از همه به طورخاص ازچند نفر یاد کنم .

از جهانگیرهدایت و همه محبتش به من ؛ از بانوی شعرسپید ایران که لطفش هم چون شعرش سپید می ماند دوست عزیزم منیره حسینی ؛ دوست خوب و همشهری همیشه مهربان سروش ستایش ،ازمریم یوسفی دبیرانجمن مهرکه یه داستان نویس سرکش رو رام کرد ، عباس معروفی که داستان هایم  را پذیرفت ، مهدی رضایی دبیر کانون چوک که دغدغه داستانی دارد و بسیار انتقادپذیرازفرشته بی بدیل اخلاق عاطفه نظامی عزیز ،همه دوستان پرمهر درمشهد و دانشگاه فردوسی ،فاطمه جهان پورنازنین که موفق شد من یه دنده رو به زندگی داستانی برگرداند و سپاس بی کران نثارمحبت شما دوستان خوبم در فضای مجازی

ن

نوشتن و نویسندگی برای این پسر که ادعا می کند دیوانه ادبیات و داستان است برای فرزند کوچک داستان و داستان نویس هفتاد دنیایی است که فرای جهان کنونی قرار دارد . از "راما " تا "محکوم " یاد گرفت که نباید واقیعت ها را دور زد و مخاطب را ... فرض کرد . به هر صورت هر لحظه عمرش رو صرف امور مربوط به نوشتن  کند و بزرگ شدن با جوسازی ، ادا واطوار و ژست های ساختگی به دست نمی آید و ...

و او یک سال دیگر بزرگ می شود ...

فرزند کوچک داستان تولد بیست و سه سالگی ات مبارک .

با امید به تداوم 

الف . میم . یا . ن

 رو دیوار اتاقش چند تا عکس